Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Jako czlonek czwartej generacji potomkow Michala i Marianny Jasieckich (galaz Franciszka Gorskiego, administratora ordynacji labiszynskiej i czerniejewskiej hr. Skorzewskich, i Zofii z Jasieckich, corki Michala i Marianny), swiezo po zjezdzie rodziny jaki odbyl sie w Gostyniu na Swietej Gorze w dniach 18 - 20 lipca 2008 (125 osob, uwazam, ze rzecz zasluguje na uwage) , pragne sprostowac pare niescislosci odnosnie nieruchomosci w ktorych przebywali Michal i Marianna. Jest to o tyle istotne, iz niescislosci te powtarzaja internauci w roznych relacjach wycieczek sladami bohaterow ksiazki Marianna i Roze. Poniewaz ksiazka bedzie miala niebawem trzecie wydanie i grono czytelnikow prawdopodobnie wzrosnie, czas juz najwyzszy na wyjasnienie tych kwestii. Polwica nigdy nie była własnością Jasieckich - zawsze Niegolewskich, Michał był tylko dzierzawca , a właścicielem najpierw Mącznik, o czym nie ma mowy w "Mariannie i Roze"" potem Ostrowieczka (potem Zelazna - tego ostatniego nie ma nawet w Posłowiu do II wydania). Serdecznie pozdrawiam
wszystkich czytelnikow ksiazki. Zainteresowanie nia przeroslo wszelkie nasze oczekiwania.

Wit Gorski, Krakow

Witam,

W imieniu czytelnikow i sympatykow ksiazki - do ktorych sie zaliczam - serdeczne dzieki za sprostowanie, a skoro powrocil watek ksiazki "Marianna i roze", chcialabym zapytac czy syn Marianny i Michala, Stanislaw byl rzeczywiscie uczniem gimnazjum Marii Magdaleny?

Pozdrawiam

Slawa

_________________
poszukuje osób o nazwisku
GUCIA (Ceradz. Kośc./Opalenica), KALISZAN, BURKIET i WOJTASZ (powiat Poznań), DZIURLA (Słocin/Opalenica), DRZYMAŁA (Słocin), BĄCZKOWSKI (Chojnica)

Pytalem nestorow rodu, ale niestety nie otrzymalem jednoznacznej odpowiedzi. Pozostaje ksiazka Adama Bialoblockiego "Absolwenci gimnazjum i liceum sw. Marii Magdaleny"
Pozdrowienia

Wit Gorski

A no wlasnie. Kiedys przegladalam te ksiazke i tam Stasia nie bylo, dlatego pytam - tylko tak z ciekawosci.

Pozdrawiam

Slawa

_________________
poszukuje osób o nazwisku
GUCIA (Ceradz. Kośc./Opalenica), KALISZAN, BURKIET i WOJTASZ (powiat Poznań), DZIURLA (Słocin/Opalenica), DRZYMAŁA (Słocin), BĄCZKOWSKI (Chojnica)

Sława, jestem bratem Wita. w latach 59-67 chodziłem do Szkoły Podstawowej Nr 4 w Krakowie (naszaklasa.pl) z Adamem Kaliszanem.Mieszkał przy ul.Straszewskiego Floriana w Krakowie.Ojciec zajmował się handlem owocami, miał sklep przy dzis. ul.Lea na placyku targowym.Jest Adam na zdjęciach na stronie SP NR 4 kl.C 1959-67 i kl.D 65-67.Na komunijnym, w środkowym szeregu pierwszy od lewej w ciemnym ubranku, a na zdjęciu klasy D trzeci od lewej(od białego swetra).Wyjechał do Stanów i obym się mylił tam zaginął. Piotr

Witam
Dziekuje za informacje o koledze Kaliszanie. Mysle, ze nie jest on z mojej rodziny - na razie - wszystko sprawdze.

POzdrawiam

Slawa

_________________
poszukuje osób o nazwisku
GUCIA (Ceradz. Kośc./Opalenica), KALISZAN, BURKIET i WOJTASZ (powiat Poznań), DZIURLA (Słocin/Opalenica), DRZYMAŁA (Słocin), BĄCZKOWSKI (Chojnica)

Pytalem jeszcze raz wsrod rodziny. Renoma "Magdalenki" byla i jest taka, ze gdyby Stanislaw znalazl sie wsrod jego uczniow, to na pewno bysmy o tym wiedzieli. Slowem, odpowiedz jest negatywna.

Szkoda, że w "Mariannie" tyle jest nieścisłości. Niemniej, nie przeszkadza mi to w czytaniu i wielokrotnym przez lata wracaniu do tej książki. To jedna z moich ulubionych publikacji, do których zawsze bardzo chętnie wracam. Nie ukrywam, że dla mnie największą zaletą tej książki jest możliwość przeniesienia się w przełom wieku XIX i XX, a także świadomość, że opisani w niej ludzie żyli naprawdę, nawet jeśli niektóre fakty z ich życia wyglądały nieco inaczej, niż te opisane w "Mariannie".
Jedyne czego mi brakuje w moim wydaniu (chyba z 1995 roku) to większa ilość zdjęć. Zawsze zastanawiałam się jak wyglądała córka Anulki - Helena. Za to w książce o Skórzewskich znalazłam kiedyś fotografię Kąpia, gdzie mieszkali państwo Górscy. Muszę powiedzieć, że ich dom był dla mnie niezwykle urokliwy.

Asia

_________________
Asiek

O ktorej ksiazce jest mowa? W tych dniach ukaza sie drukiem wspomnienia mojego Ojca (obejmuja czas 1897 -1954), gdzie powinno byc wiecej zdjec rzeczonych miejsc (Kapie i Wyspa, dokad przeprowadzil sie Franiciszek Gorski z rodzina). Wydawnictwo powstalo staraniem p. Karola Grabowskiego, V-ce Prezesa Labiszynskiego Towarzystwa Kulturalnego, drukowane w Zninie. Niestety, naklad bedzie niski (300 egzemplarzy), ale zawsze mozna sprobowac je pozyskac.
Pozdrowienia

Wit Gorski

Jeśli chodzi o zdjęcie Kąpia, to znajduje się ono w książce:
"Skórzewscy.Właściciele Dóbr Łabiszyńskich. Rola w Życiu Społeczno-Politycznym Wielkopolskiego Ziemiaństwa", Redakcja: Ryszard Nowicki.

A.

_________________
Asiek

Mam prośbe-proszę o informację gdzie mogę kupic książkę "Marianna i róże" bo bardzo chciałabym ja przeczytac,ale
księgarnie wysylkowe jej nie mają-sprawdzilam.

_________________
Hanka

Poszukuje informacji Sępiński Piotr Paweł ,Kubaczewski/a ,Guza Augustyn, Malczewscy.

Haniu, jeśli chcesz tylko przeczytać - zostają biblioteki.
Jeśli chcesz mieć na włsność (a warto!) trzeba chyba poczekać na wznowienie lub może szukać na Allegro.

_________________
Pozdrawiam serdecznie, Basia

Basiu dziękuję za informację i mam prośbę jak będzie wznowienie książki dajcie znac na forum Hanka

_________________
Hanka

Poszukuje informacji Sępiński Piotr Paweł ,Kubaczewski/a ,Guza Augustyn, Malczewscy.

Ja szukam na allegro Marianny już od dobrego roku i nie mogę trafić. Widzę, że w tym czasie były ze dwa egzemplarze, ale zeszły chyba na pniu. Można próbować, ale widać, że zainteresowanie jest bardzo duże, a książek mało.
Pozdrawiam
M.

Dzisiaj wypożyczyłam tę książkę w Bibliotece Raczyńskich filia w Zamku.
Pani z biblioteki poinformowała mnie, że UWAGA ponoć całkiem niedawno pojawiło się NOWE WYDANIE!
Wyczytała to w jakimś branżowym czasopiśmie, ale nie mogła sobie przypomnieć szczegółów. Może warto poszukać w księgarniach, bo w necie jak na razie niczego nie znalazłam...

Maciek, jeśli to prawda, to Twoje mrzonki o intratnej lokacie pójdą w las

_________________
pozdrawiam
Magda

Wiec jest juz trzecie wydanie. Dzisiaj nabylem jeden z dwoch egzemplarzy, jaki znajdowal sie w duzej ksiegarni w Krakowie. Wiecej fotografii niz w poprzednich, ale jak slysze od nestorow Rodziny, pewne bledy wytkniete wczesniej pozostaly. Ale wazne jest to, ze ksiazka jest i zaspokoi w pewnym przynajmniej stopniu popyt.

A ja jestem od dziś posiadaczką dwóch wydań Marianny. I bardzo się na to cieszę, bo moja pierwsza Marianna z 1995 roku jest już doszczętnie "zaczytana". Kartki luzem, niektóre wypadają (zwłaszcza te przy końcu), gdzieniegdzie podkreślenia ołówkiem...
W tym wydaniu brakowało mi większej ilości zdjęć bohaterów i miejsc z nimi związanych. Nie bardzo podobały mi się również współczesne (niezbyt artystycznie wykonane) zdjęcia okolic Zaniemyśla, dworu w Polwicy, czy Ostrowieczku.

Nowe wydanie kupiłam głównie dlatego, że zawiera więcej zdjęć nie tylko tytułowej bohaterki (ach te zdjęcia nad morzem!) okolicznych dworków, samego miasta Poznania, a nadto Środy czy Śremu, i to zdjęć przedwojennych, a więc oddających klimat czasów, w których żyła Marianna. I prawie każdy z widoków zamieszczonych w książce oglądała swymi oczami.

Przekartkuję ją raz jeszcze przed snem

Ps. Całkiem niedawno natknęłam się na fotografię mego dziadka na koniu z lat 30. XX wieku. Z najwyższym zdumieniem zobaczyłam, że wykonano ją ... przed pałacem w Ostrowieczku

_________________
Asiek

Asiu a czy to nie bylo kiedys typowym miejscem robienia zdjec. Na koniu przed swoim palacykiem.

_________________
Pozdrawiam Krzysztof Dobrzynski

Poszukuje wszelkich Dobrzynskich w okolicach Gniezna w XVII wieku

Asiu, czyżbyś należała do "strasznego dworu"???

_________________
Pozdrawiam serdecznie, Basia

Ech Krzysiu, nie pogardziłabym taką rodową siedzibą. Miałabym gdzie robić spotkania WTG
Basiu, co do "strasznego dworu" to możemy się skrzyknąć w więcej dziewczyn

_________________
Asiek

Mam książkę "Marianna i róże" wydawnictwa Zysk i S-ka - mam uwagę co do nieścisłości - na stronie bodajże 203 - po opisie życia Emilii Sczanieckiej i jest opis Pakosławia że w Pakosławiu jest piękny, stary kościółek modrzewiowy - ten kościółek jest niedaleko Pakosławia w Brodach Poznańskich i tam miała się odbyć msza żałobna Emilii następnie pochowanej w Michorzewie.
Zamiast opisu Pakosławia jest opis Bród Poznańskich.