Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Czy dużo się zmieniło?

1936.12.22.
....Wielki ruch panował we wczorajszą, ostatnią przedświąteczną niedzielę, zwaną powszechnie złotą. Zaraz po południu ruszyły do śródmieścia wielotysięczne rzesze, by obejrzeć wystawy i dokonać zakupów na gwiazdkę. Świąteczne wystawy składów nęciły przechodniów bogactwem wyłożonych artykułów. Okres zbliżającej się inwentury przyczynił się w znacznej mierze do rzucenia na rynek artykułów, które zwykle widuje się podczas wyprzedaży. Dla wielu artykułów były też inwenturowe ceny. Rzesze publiczności powiększył walnie zjazd mieszkańców bliższych i dalszych okolic Poznania, przybyłych w dzień świąteczny z rodzinami dla poczynienia zakupów. Wśród olbrzymich tłumów zwracali uwagę liczni handlarze uliczni, sprzedający „zimne ognie”, zabawki i różne drobiazgi na choinkę. W wielu składach kupcy i ich pracownicy mieli pracowity dzień. Jakkolwiek dużo kupowano na asygnaty, obrót był znaczny. Kupowano szczególnie dużo galanterji; dużym pokupem cieszyły się swetry, bielizna, odzież dziecięca, obuwie, artykuły skórzane, książki, a nawet przedmioty jubilerskie. Największy popyt był jednak w składach słodyczy i owoców. Spodziewana zima skłaniała do nabywania podarków praktycznych; „szły” też artykuły sportowe, jak łyżwy i narty. Wśród publiczności zwracano uwagę na przestrzeganie hasła „swój do swego”. Na kilku składach żydowskich przy ul. Wrocławskiej, gdzie jest dużo Żydów handlujących konfekcją, naklejono napis „Żyd”. W żydowskim domu towarowym na Starym Rynku rzucił ktoś cuchnący płyn, który trochę odstraszył miłośników żydowskiej tandety. Na Wronieckiej i Kramarskiej przestrzegano publiczność przed kupowaniem u Żydów.....

fragment z opracowania "Dzień po dniu w międzywojennym Poznaniu."

_________________
Bożena